Je suis Charlie - być malutka częścią wielkiego dnia - marsz republikański w Paryżu, niedziela 11 stycznia 2015

Dzień braterstwa, dzień jedności, dzień hołdu oddanego ofiarom terrorystów i wartościom republiki. 

Trudno byłoby mi być dzisiaj gdzie indziej będąc w Paryżu.  

Nie tylko ja odczułam potrzebę uczestnictwa w tym symbolicznym marszu, choć wokół mnie  ludzi było wszędzie tak wielu, że nie był to tak naprawdę marsz, a raczej zgromadzenie. Nie wszytkich bowiem dopuszczono do przemarszu wyznaczonymi trasami. Część, w tym i ja, doszła z trudem do Placu Republiki, gdzie zostaliśmy zatrzymani i zawróceni w stronę Chatelet. Nie szkodzi jednak, że nie udało nam się przejść oficjalną trasą. 

Dziś liczyło się uczestnictwo, liczyło się owo poczucie przeżywania momentów historycznych. 

Wokół mnie były osoby w każdym wieku, od niemowląt w wózkach (naturalnie z rodzicami), po osoby starsze. Były osoby różnych wyznań i narodowości. Wszyscy promieniowali pozytywną energią, uśmiechali się, żartowali, śpiewali Marsyliankę i co jakiś czas klaskali skandując "dziękujemy" , "Charlie", "Vive la France". 

To ogromna zmiana, ale ochraniające nas patrole policji i żandarmerii witano oklaskami, wszyscy się do nich uśmiechali. Zapewniam was, że znając dotychczasowe nastawienie społeczeństwa francuskiego do sił porządkowych, było to czymś niesamowitym. 

"GIGN, RAID, BRI, Police Nationale - Merci" -  takich napisow bylo wiele. 

Ale najwięcej było rysunków, wielkich ołówków i napisów :

"Je suis Charlie, Je suis Juif, Je suis Musulman, Je suis Policier "

(Jestem Charlie, Jestem Żydem, Jestem Muzułmaninem, Jestem Policjantem)

Flagi francuskie były dziś symbolem Republiki Francuskiej bez żadnych podtekstów nacjonalistycznych. Było ich więcej niż na jakimkolwiek mityngu politycznym przed wyborami prezydenckimi. Powiewali nimi wszyscy nie wstydząc się swego entuzjazmu i wzruszenia.

To był piękny dzień i choć mieszkam tu od ćwierćwiecza, to nigdy czegoś podobnego nie widziałam. Zresztą nie tylko ja. Podobno dzisiejsze tłumy można porównać jedynie do defilady  Generała de Gaulle po wyzwoleniu Paryża w 1944... 

Oto moje migawki. Szkoda. że nie potrafią przekazać wszystkich emocji.

Pozostaje nam tylko wierzyć, że politycy nie zepsują zbyt szybko tego jakże spontanicznego 

porywu narodu ( a raczej narodów) przeciwko terroryzmowi.

Plac Republiki

"Mamy tam nowych, którzy proszą o papier i ołówki..."

Rozchodzenie się tłumów po mieście trwało godzinami, wszędzie - nawet daleko od Placu Republiki - było pełno ludzi...;

 --------------
Transport miejski był dziś za darmo. Część stacji metra w okolicach Placu Republiki i Nation była zamknięta. Wszędzie były tłumy, bo rozpraszanie się zabrało wiele godzin.


Po powrocie do domu dowiedziałam się z telewizji o tym, ze obok polityków francuskich marsz otworzyło ponad 50 szefów państw i ich przedstawicieli. Widziałam wśród gości nasza Panią Premier Ewę Kopacz i Przewodniczącego Rady Europejskiej Donalda Tuska.
Brawa dla policji i żandarmerii, bo zadanie dziś mieli niełatwe .-

W innych miastach francuskich i w wielu krajach na świecie odbyły się również przemarsze i zgromadzenia ...