Terrats - Bistrot Gourmand pani Agnieszki :)

Polecono nam pewne bistro w zwykłej, normalnej wiosce kilka kilometrow od naszej Południowej Arkadii. Wioska typy "sypialnia", skąd wiele osob udaje sie do pracy w pobliskim Perpignan i kilku pomniejszych miejscowościach.  Terrats (co po katalońsku oznacza tarasy) , bo tak się właśnie owa wioska nazywa liczy sobie ponad 700 mieszkańców. Jest tam poczta, sklepik i owo bistro gourmand, które nam polecono

W starym centrum ma kościołek romański i stara fontanna. Poza tym wiekszosc wioski to nowe domy mieszkalne. 

Cóż ma w sobie takiego specjalnego owa knajpka? Ładny wystrój, mila właścicielka (kucharka, kelnerka, pomywaczka i sprzątaczka w jednym) i przede wszystkim smakowite dania lokalnej kuchni z dobrej jakości równie lokalnych produktów. Pani Agnés, czyli po naszemu Pani Agnieszka jest kobieta doświadczona, energiczna i uśmiechnięta. Gdyby jej bistro gourmand (czyli bistro dla smakoszy :) było w jakiejś nadmorskiej miejscowości, tłumy waliłyby do niej od rana do nocy. Co innego w tej spokojnej wiosce wśród winnic gdzie trudno jest trafić przypadkiem, bo który turysta by przypuszczał, ze można tam znaleźć taki skarb gastronomiczny.

Jedna z ulic Terrats

Bistro "L'Antre pots"  od strony placu Saint Julien
Nazwa taka trochę z przymrużeniem oka :)
(Legowisko, jama kumpli, słowem miejsce skąd
nie ma ochoty się wychodzić. I to prawda :)

Bistro znajduje się na Placu
Świętego Juliana, powyżej śliczna
tabliczka ceramiczna z nazwa placu
 na jednym z budynków

Widok bistro wewnątrz : malowane kafelki  to godło Terrats, pejzaż pobliskich gór ze szczytem Canigou i kataloński taniec sardane. Pośrodku tablica przed wejściem do knajpki z Zestawem Dnia za 16, 90 €, który zmienia się co dnia zależnie od produktów sezonowych, zakupów rybnych i mięsnych dokonanych przez właścicielkę.

Ja wybrałam na przystawkę ślimaki po katalońsku (boskie!!!), a mój Ślubny Rycerz strzelił sobie carpaccio z melona marynowanego w winie banyouls (podobne do porto) z miętą (spróbowałam troszkę  i na pewno ściągnę od niej ten pomysł  bo dodatek mięty jest świetny . Do posiłku zamówiliśmy oczywiście różowe wino z lokalnych winnic Terrasou.

A to uczta dla podniebienia, to to właśnie danie nam polecono i dla niego pojechaliśmy do Terrats. Mowa o marmitte de pechêur, czyli kociołku rybaka. Cóż my tu mamy: małże, krewetki, langustę, kawałek dwa rodzaje ryby i coś ośmiornicowanego. Trzy połówki młodych ziemniaków  to jedyny dodatek jarzynowy z tego kociołka :) Wszystko po prostu przepyszne i tak obfite, ze aż trudno mi było skończyć... Na deser pojedziemy innym razem, bo nie miałam już sil na zjedzenie czegokolwiek po takim daniu.

Myślę, że z chęcią tam jeszcze kiedyś wrócimy, bo cenię bardzo ludzi, którzy z uśmiechem i pasją dzielą się z innymi owocami swojej - jakże przecież wyczerpującej - pracy:)

Jedyny "współpracownik" Pani Agnieszki

Uroczy kącik w WC

Na koniec zrobiłam kilka zdjęć lokalnemu zakładowi winifikacyjnemu , to stad pochodziło wino do kolacji. Terrasous istnieje od 1932 i posiada tak zwana Wieżę Bouteillé. Nie jest to wieża Eiffela, ale tez nosi nazwę od nazwiska swego inżyniera, który ja opracował.  Jest to wieża winifikacyjna zbudowana w 1972. We Francji są tylko trzy podobne, ale tylko ta jedna jest trzy-poziomowa.

Sfotografowałam wizytówkę, bo może ktoś kiedyś zawita w nasze okolice i zechce  odwiedzić bistro Pani Agnieszki.
W koncu to tylko 18 km od Perpignan  w stronę Hiszpanii.
Dzwoniąc z zagranicy zamiast zera należy wpisać +33.
Strony internetowej brak. Może kiedyś,  jak się interes będzie rozwijał :)