Kumquat i gorzkie pomarańcze, czyli konfitura zimowa

Umyte owoce w obciętymi końcówkami czekają na pokrojenie

W poniedziałek dostałam prezent. Prezent był jadalny : pomarańcze rozpoznałam, ale tych pomarańczowych kuleczek nie znałam. A cóż to?

Prezent okazał sie ekologiczny, bo z prywatnego ogródka we francuskiej Prowansji. No i sezonowy, bo te owoce akurat zimą dojrzewają i teraz już dojrzałe wisiały sobie na drzewie i na krzewie i ponoć aż prosiły o zerwanie. 

Te większe to gorzkie pomarańcze. Nigdy ich nie miałam okazji widzieć "na żywo". Zawsze już pod postacią konfitury. Nie mozna ich jeść. Po prostu są za gorzkie i nadają się tylko do przetworów na (bardzo) słodko.  

Natomiast te małe kuleczki to kumquat (Fortunella), nigdy nawet o czymś takim nie słyszałam. To mały cytrus, lekko gorzkawy. Można je zjeść na surowo (ze skórką), ale lepiej wypluć pestki, bo są baaaardzo gorzkie :). Rosną na krzewach na południu Francji i na francuskiej wyspie Réunion.  Pochodzą z Chin i Malezji, a do Europy trafiły pod koniec pierwszej połowy XIX wieku. 

Cóż może zrobić z takim prezentem osoba lubiąca przetwory? Oczywiście konfiturę :) W dodatku konfitura z pomarańczy to moja ulubiona.
Kiedyś miałam zaprzyjaźnioną sąsiadkę. Sąsiadka miała przyjaciół na południu. Przyjaciele mieli drzewo pomarańczowe z gorzkimi pomarańczami...  A co za tym wszystkim idzie ja miałam od czasu do czasu prezent od sąsiadki pod postacią jej domowej konfitury pomarańczowej.  Była po prostu niebiańska !

Od tamtej pory sąsiadka moją sąsiadką już nie jest, a ja po wielu próbach kupna w różnych sklepach czegoś podobnego, zrezygnowana przestałam jeść konfitury pomarańczowe, bo żadne nie okazały się porównywalne....

W poniedziałek więc zabrałam się do roboty licząc, że uda mi się zrobić coś choćby częściowo zbliżonego do zapamiętanego ideału.

                                                                      *****

Kumquat obok pomarańczy wygląda niepozornie

Umyte, i wyszorowane owoce pozbawiłam końcówek.

Wysuszone ważyły około 0,8 kg.

Było 8 pomarańczy i jakieś dwa tuziny kumquatów.

Poszatkowanie i pozbawienie pestek owoców trochę trwało. 

Nóż był bardzo ostry,  ale wyjmowanie pestek i krojenie owoców w cieniuteńkie  plasterki i tak zabrało mi ponad dwie godziny.....

Do garnka włożyłam owoce (bez pestek, które wyrzuciłam). Dodałam wyciśnięty sok z 2 cytryn i 70% (wagi owoców) cukru do konfitur . 

Konfitury zagotowałam i po zmniejszeniu "ognia" gotowałam jeszcze przez jakieś 15 minut (dokładnie mieszając). Pozostawiłam do ostygnięcia. 

Nastepnego dnia, czyli we wtorek,  przesmażyłam ponownie około 15 minut, ale ponieważ nie chciałam zrobić twardej marmolady , a raczej niezbyt gęstą konfiturę, to dolać musiałam około pól litra wrzącej wody. Ponownie pozostawiłam do ostygnięcia.

Trzeciego wieczoru, czyli w środę, odbyła się ostatnia "sesja" 15-to minutowego gotowania i mieszania. 

Następnie 

rozlałam gorącą "lawę" do wyparzonych i wytartych sześciu słoiczków. Zamknęłam je mocno i odstawiłam do ostygnięcia do góry dnem. 

Resztkę

 wyłożyłam do malutkiej miseczki.

Te resztkę z miseczki oczywiście spróbowałam od razu ... Wyszła dokładnie taka jak chciałam : niezbyt gęsta,  gorzka, słodka i kwaskowa równocześnie... 

A do tego ten pomarańczowy aromat...