Gołąbki, czyli skutki rozmowy z kapustą

Gołąbków nie robiłam już lata całe, aż nagle któregoś dnia coś mnie podkusiło i robiąc zakupy na zupę jarzynową, zakupiłam również małą główkę kapusty. Leżała parę dni w lodówce i uśmiechała się do mnie każdego wieczoru kusząc : „zrób ze mnie śliczne gołąbki, przecież masz ochotę”. Ochotę może i miałam, ale zwlekałam pamiętając, że jest to dość pracochłonne przedsięwzięcie. Może lepiej zrobię zupę dietetyczną na kapuście? 

Może ją po prostu poszatkować na surówkę? Ale całą główkę? W końcu doszłam do wniosku, że jednak tylko gołąbki są potrawą, na którą zasługuje „moja” kapusta. Bo i można zjeść  od razu (to znaczy następnego dnia, bo wtedy lepsze) i można też zamrozić  nadmiar potrawy najpóźniej.

Nabyłam więc świeże mięso wieprzowe „od szynki”, sprawdziłam, czy mam wszystko co potrzeba i zabrałam się do roboty.

Kapusta ochoczo wskoczyła do gorącej wody w garnku i z lubością pławiła się w słonawym ukropie przez jakieś 40 minut.

W tym czasie wstawiłam wodę w osobnym garnku i zagotowałam w lekko osolonej wodzie 125g białego ryżu długo ziarnistego. Odstawiłam ryż do wystygnięcia.

Na patelni usmażyłam na oleju drobno pokrojone w kosteczkę dwie średnie cebule i poszatkowane 3 ząbki czosnku. Po zrumienieniu odstawiłam do wystygnięcia.

W dużej salaterce wymieszałam świeżo zmielone 60 dkg mięsa z dwoma surowymi jajkami. Doprawiłam pieprzem, mieloną ostrą papryką, odrobiną mielonej gałki muszkatołowej i oregano.  Następnie dodałam wystudzone: ryż i usmażone cebule z czosnkiem. Wszystko dokładnie wymieszałam.

Ugotowaną kapustę wyjęłam z garnka, pozostawiłam do wystygnięcia, żeby się nie poparzyć.  Następnie wycięłam jej od spodu stożkowatą dziurkę , żeby łatwiej było ją „rozbierać” z liści.  Małymi liśćmi wyłożyłam dno dwóch naczyń żaroodpornych, a w większe zawijałam nakładane łyżką nadzienie. Następnie ułożyłam gołąbki w naczyniach. Były zbyt płytkie, więc ułożyłam tylko jedną warstwę (kiedyś dusiłam je w garnku i układałam dwie warstwy). Zostało mi jeszcze trochę kapusty, więc ją powkładałam w szparki między gołąbkami.

Szybko zrobiłam sos na z bulionu warzywnego i przecieru pomidorowego. Dodałam do niego ciut koncentratu pomidorowego i pieprzu. W sumie wyszło około litra. Zalałam tym oba naczynia z gołąbkami i przykryłam szczelnie folią aluminiową (lepsze byłyby naczynia z pokrywkami, ale moje akurat pokrywek nie mają, więc musiałam sobie poradzić inaczej).

Oba naczynia wstawiłam do rozgrzanego piekarnika (180°C) i piekłam przez prawie dwie godziny. Tuz po wyjęciu kapusta wydawała mi się nieco twardawa. Było jednak późno, więc i tak konsumpcja gołąbków nie była przewidziana od razu. Zostawiłam je na noc w stygnącym piekarniku (nadal przykryte) i dopiero rano wstawiłam do lodówki.

Wieczorem były już jak należy J Wyszło ich sporo, więc część zamroziłam na później…

Czy macie jakieś inne przepisy na nadzienie do gołąbków ?