Boso po śniegu

Poranny, świeży śnieżny puch
na balkonie mojej mamy

Od rana w Warszawie prószył śliczny śnieg. Zupełnie jak w bajce. Taki właśnie śnieg powinien być zawsze na Wigilię, a nie nie w połowie marca :)

No ale jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma. 

Cieszyłam więc oko tym widokiem, aż nagle przypomniał mi się wpis Tofalarii (patrz tutaj) o chodzeniu boso po śniegu.

Miałam ochotę tak się trochę "po-hartować" już dawno, ale jak miałam "pod nogą" śnieg, to akurat byłam chora. 

A jak już  wyzdrowiałam, to świeżego śniegu nie było, a stary jakoś nie wydawał mi się zbyt "godny" mych stópek :))

Dziś rano warunki były idealne, kilka stopni mrozum balkon akurat dostępny, wiec poszalałam i - o zgrozo ! - potomka tez w to wciągnęłam.

Dowód mego pierwszego boso - śnieżnego szaleństwa :))

Potomka, też chciałam udokumentować, ale umknął mi zanim zdążyłam pstryknąć jego ośnieżone stópki :)



Oto ślady "wytuptane" na balkonie  przeze mnie i potomka....  20 sekund "wariactwa", ale ile radości...

Jutro też spróbujemy ...